Wspomnienia uczniów Publicznego Gimnazjum im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Siedliskach z Włoch

Tego typu wycieczka jest naprawdę wielką przygodą, o której pamięta się do końca życia. Jestem pewna, że wszyscy wrócimy do niej z rozrzewniem i uśmiechem na ustach wspominając ludzi,  których poznaliśmy, zachwyt, który nas ogarnął, gdy widzieliśmy piękne miasta i myśląc o naszych doświadczeniach, włoskich smakach,  widoku samego papieża i uczestnictwie w audiencji. Pewnie większość z nas takiej wycieczki już nie będzie miała okazji powtórzyć.
Klaudia

W dniach od 13 do 18 czerwca grupa 19 uczniów i 2 nauczycieli z naszej szkoły uczestniczyła w wycieczce-pielgrzymce do Włoch, która była nagrodą za zdobycie tytułu laureata w VIII edycji małopolskiego projektu: „Mieć wyobraźnię miłosierdzia”. Łącznie w tej podróży wzięło udział ponad 100 osób z pięciu szkół.

     Wycieczkę rozpoczęliśmy w sobotę o godzinie 4.00. Najpierw wyjechaliśmy spod parkingu w Siedliskach, aby dwie godziny później stawić się na zbiórce w Krakowie. Do Włoch jechaliśmy przez Czechy i Austrię. Podróż minęła nam spokojnie w przyjemnej atmosferze. Wieczorem dotarliśmy do przygranicznej włoskiej miejscowości o nazwie Tarvisio. W hotelu „ Cervo” zjedliśmy obiadokolację i poszliśmy spać, aby odpocząć po podróży i nabrać sił na następny dzień.

     Następnego dnia w naszych planach było zwiedzanie Wenecji - miasta, które zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Najpierw dopłynęliśmy do Wenecji statkiem i przeszliśmy  na plac św. Marka, który często podczas przypływu jest zalewany wodą. Wokół niego znajdują się najbardziej znane budowle architektoniczne tego miasta. Są nimi m.in. Wieża Zegarowa i Dzwonnica, która jest najwyższą budowlą wenecką. Nie sposób nie wspomnieć też o Pałacu Dożów pochodzącym z IX wieku, w którym mieszkali władcy i najważniejsi urzędnicy w mieście. Uważam jednak, że najważniejszą z budowli jest Bazylika św. Marka, w której został on pochowany. Przed nią zwykle jest długa kolejka osób, pragnących wejść do niej i zobaczyć wnętrze budowli, które w dużej mierze jest pozłacane. Na koniec wszyscy mieliśmy też czas wolny, przeznaczyliśmy go na zobaczenie „Canal Grande”, zakup pamiątek i spróbowanie słynnej włoskiej pizzy. Po pożegnaniu miasta i powrocie do autokaru, wyruszyliśmy w drogę do Asyżu, do hotelu, gdzie mieliśmy zjeść kolację i przenocować.